ambulante begeleiding

Inspiratieverhaal van Andreas

'Sporten is en blijft voor mij het beste medicijn'

Andreas Smol is opgegroeid in een gewelddadige omgeving.

Door overmatig alcoholgebruik van zijn vader was het allesbehalve prettig opgroeien in huize Smol. Vooral zijn moeder moest het daar vaak ontgelden.

Andreas had veel talent voor voetbal, vader Smol wilde maar wat graag dat Andreas professioneel zou gaan voetballen en hij kwam bij de jeugdselecties van Feyenoord terecht.

Op zijn dertiende kwam hij via zijn broer in aanraking met boksen. Hij vond de sfeer bij de boksclub aangenaam en ervaarde er geborgenheid, het voelde er als een tweede familie voor hem. Maar dan een familie die wél veiligheid bood. Vader Smol zag niets in het boksen en wilde dat zijn zoon professional zou worden bij Feyenoord, als voetballer. Andreas zelf echter, bleef liever boksen omdat hij zich daar veel beter bij voelde.

Vader was het daar niet mee eens en trok zich om die reden volledig terug uit de opvoeding van Andreas. Andreas stond er dus al vroeg alleen voor. Hij kon niet meer bij zijn ouders terecht en werd door hen niet meer ondersteund.

Een leraar op de LTS merkte op dat Andreas een groot talent voor sport had. Die leraar raadde hem aan op het CIOS te gaan studeren. Echter, omdat Andreas zichzelf moest onderhouden, en daarvoor geld nodig had, koos hij ervoor om zijn brood als schilder te verdienen. ’s Avonds ging hij altijd naar de sportschool. Boksen werd voor Andreas een afreageersysteem en hij raakte verslaafd aan deze sport. Hij ging volledig op in het boksen en fysiek gezien vroeg de sport het uiterste van hem.

Op zijn achttiende kreeg zijn leven een andere wending toen hij werd gevraagd te komen werken in een discotheek in Rotterdam als portier.

Andreas begon het nachtleven te ontdekken en kwam in aanraking met dames waarvan hij liefde en geborgenheid kreeg. Deze liefde en geborgenheid die hij zo had gemist in zijn jeugd, voelde als een warm bad en daarin ging hij volledig op.

Het nachtleven brengt vaak ook drugs met zich mee en ook Andreas kwam hiermee in aanraking. Het boksen stond een tijd lang op een laag pitje en op een gegeven moment bokste hij helemaal niet meer.

Andreas begon zich na een tijd te beseffen dat het anders moest. Hij begon weer met hardlopen en fitness en binnen no time zaten de 20 kilometer weer in zijn benen. Vanaf dan gaat het ook weer beter met Andreas.

Zijn ouders verhuisden naar Hellevoetsluis, Andreas ging mee. Hier kwam hij in aanraking met body building en ook bij deze sport nam hij al snel deel aan wedstrijden. Het ging goed, hij had talent, sleepte diverse prijzen in de wacht en hij werd gevraagd voor gastoptredens, seminars en het begeleiden van mensen.

Body building gaat vaak hand in hand met het gebruik van anabolen steroïden; prestatie verhogende synthetische middelen die zijn afgeleid van het mannelijk geslachtshormoon testosteron. Ook Andreas kwam hiermee in aanraking. Andreas hierover: "Het ging geleidelijk aan. Het hoorde erbij. Als je bij de top wilde horen, ontkwam je er niet aan dit middel te gebruiken." Zo sloop de verslaving aan dit middel er geleidelijk aan in.

Andreas ging naar een verslavingskliniek. Hier pakte hij het sporten weer op middels het veelvuldig opdrukken op zijn kamer. Medicijnen tegen de depressieve gevoelens wilde hij niet. "Sporten is voor mij het beste medicijn geweest en nog!" Aldus Andreas. Hij zette een hardloopgroep op binnen de kliniek en heeft daar tevens het boksen geïmplementeerd.

Ondanks het negatieve advies van de begeleiders van de kliniek om de opname van Andreas te beëindigen, is hij toch gegaan en middels het sporten heeft hij de draai in zijn leven weer op een goede manier kunnen vinden. Tijdens het sporten kan Andreas zich herpakken, krijgt hij weer vertrouwen in zichzelf en komt zijn reflectievermogen op peil. Als het een keer niet gaat, pakt Andreas zijn verlies. Dit verlies werkt voor hem als stimulans om de volgende keer weer te kunnen winnen.

Andreas werkte tijdens zijn opleiding tot ervaringsdeskundig begeleider bij GGZ Eindhoven en kwam er al snel achter dat hij mensen graag ondersteunt in het verbeteren van hun zelfredzaamheid.

Vanaf medio 2017 is Andreas 100% bezig als zorgaanbieder onder de naam BoxFun.

Het gaat goed met Andreas. Vanuit zijn eigen kracht en empowerment is hij gekomen tot waar hij nu staat. Dit gegeven draagt Andreas graag uit naar zijn medemens. Dit doet hij nu dan ook middels het enthousiast begeleiden van BoxFun.

Kiwa-Keurmerk-BoxFun

Meer informatie?

Neem gerust contact op met BoxFun!